29 Ekim 2010 Cuma

OYUN

Bu yazının şarkısı da bu olsun.

*
Konuşarak halledemediğimiz şeyleri kaba kuvvetle...Hayır, susarak hallediyoruz. Bazen o konuşma hiç başlamıyor bile sadece susmayı tercih ediyoruz. Bir yerlerde bir şeyler hep eksik. Yarım mutluluklar tadıyoruz. Tam mutlu olacakken biri çıkıp bir laf söylüyor ama biz  susmayı tercih ediyoruz. Çünkü eğer konuşursak biliyoruz ki yaşanılacak olayda sorumlu biz olacağız.
*

Dostlukta böyle bir şey işte. Bir tarafın sustuğu bir tarafın konuştuğu şeydir ''dostluk''.Oyun gibi geliyor kulağa.  Eğer iki taraf aynı anda konuşursa yürümez o iş. Eğer iki taraf aynı anda susarsa başlamaz bile. Konuşan susar, susan konuşursa oyun biter...
*
Sanırım susma vaktim geldi. Çünkü bu oyunda ben susanı oynuyorum.
                                                                                                     Sessiz çığlığımla,
                                                                                                                 Bayan Luke...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder