*
İlkler heyecan verir. Dudaktan dökülen ilk söz, ilk aşk, ilk öpücük, ilk başarı… Peki ya ilk başarısızlık, o da heyecan verir mi? Vermez mi, yoksa beni öldürmeyen her acı daha da güçlendirir deyip yolumuza devam mı etmeliyiz? ‘’Olmuyorsa olmuyordur, napalım’’ demeli miyiz? İnatla üstüne gitmek bir şeyleri değiştirir mi? Üzüntüler mutluluğu doğurur mu? Gelir gelmez ne çok soru sordum. Soru sormayı şimdilik bırakıyorum ve size kendi dünyamdan seslenmeye başlıyorum. Umarım bu konudaki ilkim mutlu sonla biter. Başarısızlıklarım o kadar çok ki o yüzden buruk bir sevinçle karşınıza çıkıyorum. Umuyorum ki Bayan Luke’un yazılarını okuduktan sonra, sınavın tam ortasında ucunuzun bittiğini sanırsınız ama aniden kalemin ucundan uç gelir ya, hah işte öyle bi gülümseme olur yüzünüzde…
Umut ve Sevgiyle,
Bayan Luke…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder